View Hymn (Bhajan)

Hymn No. 2137 | Date: 27-May-19971997-05-27ખુદની કમજોરીનો સ્વીકાર કોઈ કરતું નથી, અન્ય પર આંગળી ઉઠાવ્યા વિના કોઈ રહેતું નથીhttps://www.mydivinelove.org/bhajan/default.aspx?title=khudani-kamajorino-svikara-koi-karatum-nathi-anya-para-angali-uthavyaખુદની કમજોરીનો સ્વીકાર કોઈ કરતું નથી, અન્ય પર આંગળી ઉઠાવ્યા વિના કોઈ રહેતું નથી

રીત છે આ તો આખી દુનિયાની, એમાં બદલી હજી સુધી તો આવી નથી

હરકોઈ ચાહે છે ખુદનું દામન તો સાફ, અન્યના દામન પર તોય કીચડ ઉછાળ્યા વિના રહેતા નથી

પરંપરા છે આ તો આ કલયુગની, એ કાંઈ હેરાનગતીની વાત નથી

જુએ છે સહુ કોઈ અન્યને, ને સામે પોતાને જોવાની કોઈને ફૂરસદ નથી

હજારો કમીઓ હોવા છતાં, ખુદને હર કોઈ આવડતનો ભંડાર કહેતા અચકાતો નથી

આ તો છે મજાની વાત આ દુનિયાની, એનાથી વધારે બીજી કોઈ રસપ્રદ વાત નથી

ખુદ પડે તો મોઢું બગાડે, અન્ય પડે તો હા હા હી હી કર્યા વિના કોઈ રહેતું નથી

છે આજતો લીલા કુદરતની, સામાન્ય માનવી આ વાતને સમજી શક્તો નથી

ચાલે છે સંસાર પ્રભુના બનાવેલા નિયમ પર, એ નિયમ આનંદ આપ્યા વિના રહેતા નથી

ખુદની કમજોરીનો સ્વીકાર કોઈ કરતું નથી, અન્ય પર આંગળી ઉઠાવ્યા વિના કોઈ રહેતું નથી

View Original
Increase Font Decrease Font

 
ખુદની કમજોરીનો સ્વીકાર કોઈ કરતું નથી, અન્ય પર આંગળી ઉઠાવ્યા વિના કોઈ રહેતું નથી

રીત છે આ તો આખી દુનિયાની, એમાં બદલી હજી સુધી તો આવી નથી

હરકોઈ ચાહે છે ખુદનું દામન તો સાફ, અન્યના દામન પર તોય કીચડ ઉછાળ્યા વિના રહેતા નથી

પરંપરા છે આ તો આ કલયુગની, એ કાંઈ હેરાનગતીની વાત નથી

જુએ છે સહુ કોઈ અન્યને, ને સામે પોતાને જોવાની કોઈને ફૂરસદ નથી

હજારો કમીઓ હોવા છતાં, ખુદને હર કોઈ આવડતનો ભંડાર કહેતા અચકાતો નથી

આ તો છે મજાની વાત આ દુનિયાની, એનાથી વધારે બીજી કોઈ રસપ્રદ વાત નથી

ખુદ પડે તો મોઢું બગાડે, અન્ય પડે તો હા હા હી હી કર્યા વિના કોઈ રહેતું નથી

છે આજતો લીલા કુદરતની, સામાન્ય માનવી આ વાતને સમજી શક્તો નથી

ચાલે છે સંસાર પ્રભુના બનાવેલા નિયમ પર, એ નિયમ આનંદ આપ્યા વિના રહેતા નથી



- સંત શ્રી અલ્પા મા
Lyrics in English


khudanī kamajōrīnō svīkāra kōī karatuṁ nathī, anya para āṁgalī uṭhāvyā vinā kōī rahētuṁ nathī

rīta chē ā tō ākhī duniyānī, ēmāṁ badalī hajī sudhī tō āvī nathī

harakōī cāhē chē khudanuṁ dāmana tō sāpha, anyanā dāmana para tōya kīcaḍa uchālyā vinā rahētā nathī

paraṁparā chē ā tō ā kalayuganī, ē kāṁī hērānagatīnī vāta nathī

juē chē sahu kōī anyanē, nē sāmē pōtānē jōvānī kōīnē phūrasada nathī

hajārō kamīō hōvā chatāṁ, khudanē hara kōī āvaḍatanō bhaṁḍāra kahētā acakātō nathī

ā tō chē majānī vāta ā duniyānī, ēnāthī vadhārē bījī kōī rasaprada vāta nathī

khuda paḍē tō mōḍhuṁ bagāḍē, anya paḍē tō hā hā hī hī karyā vinā kōī rahētuṁ nathī

chē ājatō līlā kudaratanī, sāmānya mānavī ā vātanē samajī śaktō nathī

cālē chē saṁsāra prabhunā banāvēlā niyama para, ē niyama ānaṁda āpyā vinā rahētā nathī
Explanation in English Increase Font Decrease Font

No one admits about their own weaknesses, they are always ready to point fingers at others.

This is the way of the world entirely, till now this has not changed at all.

Everyone wants to keep their hands clean, yet they are always throwing mud at others.

This is the legacy of Kaliyuga (the present era), there is nothing to get amazed about it.

Everyone is watching what others are doing, but they have no free time to see their own self.

Inspite of having thousands of faults, they consider themselves as the treasure of abilities.

This is such an amusing way of the world, there is nothing more fascinating than this.

If they fall, they cry out in pain, if others fall, they just laugh on them.

This is the play of nature, a common man is unable to understand this.

The world is functioning on the laws made by God, by walking on those laws, one remains in joy.